Η παραδοσιακή αντίληψη ότι τα αίτια της αδυναμίας ενός ζευγαριού να συλλάβει αφορούσαν αποκλειστικά στη γυναίκα, οδήγησε σε τεράστια καθυστέρηση της έναρξης διερεύνησης του γονιμοποιητικού δυναμικού του άνδρα, μόλις μέχρι πριν από 15-20 χρόνια.
Σήμερα, αν και η γνώση για τα αίτια που σχετίζονται με τον ανδρικό παράγοντα υπογονιμότητας έχει προχωρήσει αρκετά, δεν έχει ακόμα καταστεί δυνατόν να προσδιοριστούν πλήρως. Σε ένα υψηλό ποσοστό περιστατικών, περίπου στο 40% του συνόλου των υπογόνιμων ανδρών, τα αίτια του προβλήματος παραμένουν αδιευκρίνιστα. Μιλάμε τότε για την περίπτωση της ‘ιδιοπαθούς υπογονιμότητας’ ή υπογονιμότητας ‘άγνωστης αιτιολογίας’.
Η εξονυχιστική ανάλυση του ιατρικού ιστορικού, σε συνδυασμό με τον πλήρη κλινικό και εργαστηριακό έλεγχο, έχουν οδηγήσει στον εντοπισμό παραγόντων της ανδρικής υπογονιμότητας, που σχετίζονται κυρίως με διάφορα αίτια.
Περίπου τα 2/3 των υπογόνιμων ανδρών αδυνατούν να παράγουν αρκετά σε αριθμό ή/και λειτουργικώς ποιοτικά σπερματοζωάρια. Διάφοροι παράγοντες ενδέχεται να επηρεάζουν την διαδικασία αυτή, όπως:
Γενετικοί παράγοντες | Χρωμοσωμικές ή γενετικές ανωμαλίες |
Κλινικοί παράγοντες | Κρυψορχία Κιρσοκήλη Συστροφή όρχεως Φλεγμονή Παρωτίτιδα |
Ιατρογενείς παράγοντες | Φαρμακευτικές ουσίες Ακτινοβολία |
Περιβαλλοντικοί παράγοντες | Υψηλή θερμοκρασία Χημικές ουσίες Ακτινοβολία |
Άγνωστοι παράγοντες |
Περίπου 3 στους 20 υπογόνιμους άνδρες αντιμετωπίζουν αδυναμία μεταφοράς του σπέρματος από τους όρχεις εώς την έξοδο της γεννητικής οδού λόγω απόφραξης, που μπορεί να σχετίζεται με:
Η παρουσία αντισπερματικών αντισωμάτων προκαλεί μείωση της κινητικότητας των σπερματοζωαρίων, καθώς επίσης και διαταραχή της ικανότητάς τους για σύζευξη με το ωάριο. Το φαινόμενο αυτό εμφανίζεται σε περίπου 1 στους 16 υπογόνιμους άνδρες και μπορεί να συσχετίζεται με:
Σε σπανιότερες περιπτώσεις, το φαινόμενο της ανδρικής υπογονιμότητας προκύπτει ως παρελκόμενη συνέπεια της παρουσίας ενός προβλήματος που συνδέεεται με σεξουαλική δυσλειτουργία. Η περίπτωση αφορά 1 στους 100 υπογόνιμους άνδρες και σχετίζεται με:
Πρόκειται για μία σχετικά σπάνια περίπτωση αιτίου ανδρικής υπογονιμότητας, που αγγίζει περίπου 1 στους 100 υπογόνιμους άνδρες. Αφορά την παρουσία λειτουργικής ανωμαλίας του άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-όρχεων, που έχει ως αποτέλεσμα την μη φυσιολογική έκκριση των ορμονών που παίζουν ρυθμιστικό ρόλο στη σπερματογένεση. Ως εκ τούτου, προκαλείται διαταραχή στην διαδικασία παραγωγής των σπερματοζωαρίων. Σχετίζεται κατά κύριο λόγο με:
Copyright 2024 Ⓒ Lymberopoulos Lab | All Rights Reserved
